نتیجه یک تحقیق علمی گروهی از زیستشناسان بریتانیایی در مورد تولید مثل مگس سرکه (مگس میوه) این قول معروف را تایید میکند که «عشق چشم را کور میکند».
این تحقیق که گزارش آن در نشریه علمی «نیچر» منتشر شده، نشان میدهد که مگس سرکه وقتی در اطراف میوهها یا سطلهای زباله میچرخد، وقتش را فقط صرف تلاش برای تغذیه خود نمیکند، بلکه این مگس همچنین به دنبال تولید مثل است.
تحقیق زیستشناسان بریتانیایی نشان میدهد که در مورد مگسهای نر، آنها با چنان شور و شوقی به دنبال تولید مثل هستند که آشکارا هرگونه خطری را در اطرافشان نادیده میگیرند.
این تیم تحقیقی به سرپرستی محققان دانشگاه بیرمنگام برای اولین بار شبکه عصبی حاکم بر این تصمیمگیری را کشف کردند و به نقش مهم دوپامین به عنوان یک پیامرسان پی بردند.
دوپامین یک ترکیب آلی از خانواده کاتکولامینها و فنتیلآمینها است که نقشی حیاتی در بدن و مغز دارد.
دکتر کارولینا رزاوال، که بر این مطالعه نظارت داشت، در این زمینه توضیح داده است: «وقتی مگس نر در حال خواستگاری است و به مرحله جفتگیری نزدیک است، به وضوح میبینیم تهدیدی را که علیه او ایجاد میکنیم، کاملا نادیده میگیرد.»
این تحقیق نشان میدهد که دلیل این نادیده گرفتن، افزایش دوپامین در مگس همزمان با تلاشهایش برای اغواگری است.
رزاوال افزود که این افزایش دوپامین «به عنوان یک فیلتر حسی عمل میکند و تمرکز را افزایش میدهد و به حیوان کمک میکند تا زمانی که نزدیک به هدف است، روی کار در حال انجام خود متمرکز شود.»
این گروه تحقیقاتی با بازسازی شرایط تهدید یک مگس سرکه، پی بردهاند که این حشره در مرحله اولیه اغواگری، همچنان از طریق اعصاب بینایی، خطر جدی را تشخیص میدهد.
اما اگر مرحله اغواگری برای چند دقیقه طول بکشد، «افزایش دوپامین مدارهای حسی کلیدی را مسدود میکند، توانایی مگس برای پاسخ به تهدید را کاهش میدهد و باعث میشود تا روی جفتگیری تمرکز کند.»
به معنای دقیق کلمه، میل به تولید مثل در این مگس، چشمان او را به روی خطرات میبندد.
دکتر لیزا شونمن از دانشگاه آزاد برلین که در انجام این تحقیق شرکت داشته، چنین حالتی در موقعیتهای دیگر انسانی رخ میدهد.
او با ذکر مثالی توضیح داده است: «تصور کنید در حال بالا رفتن از یک کوه هستید و به قله نزدیک هستید. اگر شرایط آب و هوایی بد شود، شما ممکن است این خطر را نادیده بگیرید، زیرا به هدف بسیار نزدیک شدهاید.»